نمي توان قائل بود که نگاه اروپا به نظام جمهوري اسلامي ايران متفاوت از آمريکا است بلکه هر دو در حال تلاش براي تضعيف ايران هستند و اروپا هم اگر روزي احساس کند با خروج از برجام مي تواند در تضعيف اين نظام منافع بيشتري کسب کند قطعا در خروج از آن درنگ نخواهد کرد...
به گزارش خبرنگار
سلام لردگان؛ پس از خروج آمريکا از توافق هسته اي (برجام)، مسئله اي که براي ما اهميت داشت موضع گيري اروپا در برابر اقدام آمريکا بود. بسياري از تحليلگران سياسي و رسانه ها داخلي و خارجي منتظر واکنش اروپا براي همکاري يا عدم همکاري با ايران بوده اند اما با وجود بيش از نه ماه همچنان بحث بسياري از محافل سياسي کشور موضع گيري اروپا است. در حالي که با گذشت چندين ماه همچنان موضع اروپا در رابطه با تعهد به توافق هسته اي برجام (برنامه جامع اقدام مشترک)، کاملا مبهم است. به عبارتي اروپايي ها با طرح برنامه هايي همانند عضويت ايران در سازمان گروه اقدام مالي
(fatf)، و تعهد نسبت به لوايح مربوط به آن در صدد اتلاف وقت و بازي با کارت ايران در برابر آمريکا هستند.
براي بسياري اين مسئله مشخص شده است که اروپا به عنوان متحد آمريکا در نظام بين الملل با سياست هاي اين کشور هماهنگ است بدين ترتيب اعتماد به اروپا يعني از دست دادن انرژي و سرمايه هاي کشور در شرايطي که مي توان از اين فرصت در جهت بهبود وضعيت اقتصادي و اجتماعي کشور پرداخت.
اگر چه اروپا در لباس ميش و با پرچم سفيد صلح تظاهر به دوستي و همکاري با ايران دارد ولي در چند ماه اخير کاملا مشخص شد اين مجموعه (اروپا)، همچون گرگي به ايران با چشم طعمه اي براي رسيدن به اهداف اروپايي خود به خصوص در رقابت با آمريکا نگاه مي کند. به عبارتي سياست خارجي اروپا اگر چه هماهنگ با آمريکا است اما اروپا به عنوان يک مجموعه امنيتي که داعيه کسب قدرت برتر در نظام بين الملل را دارد در صدد است با به سازش کشيدن ايران طبق اهداف و منافع خود علاوه بر کسب پرستيژ جهاني در مقابل آمريکا نيز قدرت نمايي کند اين مسئله در حالي است که هدف نهايي اروپا و آمريکا براي تضعيف ايران کاملا يکي است.
نکته مهم اين است که دستگاه سياست خارجي مي بايست هر چه زودتر تکليف خود را با اروپا مشخص کنند و بيش از اين فرصت را از دست ندهند چرا که اين وضعيت کاملا به نفع اروپا و به صورت کلي غرب خواهد بود تا با تضعيف ايران به خصوص در سطح اقتصادي و ايجاد نااميدي و نارضايتي اجتماعي به توليد بحران در ايران بپردازند
.
درخواست هاي اروپا مبني بر توقف برنامه هاي موشکي ايران از مصاديق بارز باج خواهي و گستاخي اروپا بوده است، مسئله اي که موجب شد آقاي ظريف وزير امور خارجه کشورمان روز يکشنبه (28 بهمن) در کنفرانس امنيتي مونيخ پاسخي قاطع و محکم به ادعاي اروپايي ها مبني بر نگراني از برنامه وتوان موشکي ايران بدهد به اين صورت که: «چرا زماني که عراق مردم ما را موشک‌باران مي‌کرد، هيچ‌کس کوچکترين ابزار دفاعي در اختيار ما نگذاشت؟ نه پدافند هوايي و نه موشکي براي پاسخ. ما براي جلب رضايت اروپا، مردم ايران را بي‌دفاع نمي‌کنيم تا صدام حسين بعدي منطقه برخيزد، بي‌آنکه ما ابزاري براي دفاع داشته باشيم. از شما سؤالي مي‌پرسم. آيا ايران حق دارد از خودش دفاع کند؟ و اگر حق داريم از خود دفاع کنيم، آيا بايد اين کار را با شمشير انجام دهيم؟
اين مسئله به خوبي باج خواهي و گستاخي اروپا در رابطه با جمهوري اسلامي ايران را نشان مي دهد بنابراين چهره آمريکاي دوم (اتحاديه اروپا)، براي مسئولين و مردم ما کاملا مشخص است. در اين رابطه بيانات مقام معظم رهبري در بي اعتمادي نسبت به سياست هاي اروپا کاملا گوياي همه چيز است.
پس نمي توان قائل بود که نگاه اروپا به نظام جمهوري اسلامي ايران متفاوت از آمريکا است بلکه هر دو در حال تلاش براي تضعيف ايران هستند و اروپا هم اگر روزي احساس کند با خروج از برجام مي تواند در تضعيف اين نظام منافع بيشتري کسب کند قطعا در خروج از آن درنگ نخواهد کرد نمونه بارز آن ميزباني اروپا از نشست ضد ايراني در لهستان بود
.
✍محمدرضا عسکري ارمندي
انتهاي پيام/30 ل